|
Mensahe ng Pagbati sa Anakbayan
sa Ika-9 na Anibersaryo Nito
Ni Jose Maria Sison
Tagapangulong Tagapagtatag
Kabataang Makabayan
November 30, 2007
Buong kagalakan kong ipinapaabot ang aking militanteng pagbati sa pambansang
pamunuan, kasapian at mga sangay ng Anakbayan sa pagdiriwang ng kanyang
ika-9 na anibersaryo ng pagkakatatag noong Nobyembre 30, 1998.
Nasisisyahan ako na sa kaarawan ng Anakbayan at Kabataang Makabayan, magkakaroon
ng malaking multisektoral na pagkilos para tipunin sa lansangan ang libu-libong kabataan
at muling palakasin ang panawagang patalsikin ang nauulol na rehimeng US-Arroyo.
At bukas, gaganapin ang nagsasariling pagdiriwang naman ng Anakbayan sa Bulwagang
Balagtas ng PUP.
Umaasa akong magkakaroon kayo ng masigasig, malaman at mabungang talakayan sa
1) pagbabalik- aral sa buong kasaysayan ng Anakbayan, 2) kasalukuyang krisis ng naghaharing
sistema at 3) mga tungkuling dapat gampanan tungo sa pagtatapos ng isang dekada ng
pagkilos ng inyong organisasyon.
Sumasaludo ako sa Anakbayan sa pagkakamit nito ng maraming tagumpay sa larangan
ng pampulitikang edukasyon, organisasyon at mobilisasyon ng masang kabataan. Subalit
tingnan din kung paano ninyong mapapakinabangan at mahihigitan ang mga tagumpay
na ito. Mahalagang alamin din ninyo ang mga kahinaan at kamalian na nakakagambala
o sumasagka sa mas mabilis pang paglakas at pagsulong ng inyong organisasyon.
Bilang isang komprehensibong organisasyon ng kabataang mula sa iba't ibang uri at saray
ng lipunan, masaklaw at mahalaga ang papel ng Anakbayan sa pagharap sa tumitinding
krisis ng malakolonyal at malapyudal na naghaharing sistema at ng pandaidigang sistemang
kapitalista at gayundin sa pakikibaka para sa pambansang kalayaan at demokrasya.
Pinabilis ng patakarang neoliberal na globalisasyon ang pagsasamantala sa mga anakpawis
at sa mga atrasadong bansa sa pamamagitan ng denasyonalisasyon, liberalisasyon ng kapital
at kalakalan, pribatisasyon ng mga ari-arian at rekursong pampubliko at deregulasyon laban
sa mga karapatang manggagawa, kababaihan at kapaligiran.
Lalong bumilis ang konsentrasyon ng kapital sa kamay ng monopolyong burgesya at iilang
imperyalistang bansang pinangungunahan ng US. Bunga nito, bumagsak ang kita ng mga
anakpawis at mga bansang api kaya lalong lumubha ang krisis ng labis na produksyon.
Lalong lumala ang krisis sa pinansiya dulot ng walang-ryendang pangungutang ng US
para pagtakpan nito ang mga depisit sa badyet at kalakalan; gayundin ng pagbagsak
ng empleyo at produksyong industriyal.
Sinamantala ng rehimeng Bush ang 9/11 para gamitin ang produksyong militar bilang
pampasigla ng ekonomiya ng US at ang isteryang anti-terror para itulak ang terorismo
ng estado at mga gera ng agresyon sa ilalim ng patakarang tinaguriang "permanenteng
gera sa terorismo". Subalit salungat sa pakay, lalong nanghina ang ekonomiya ng US.
Sumulpot ang krisis sa pinansiya dahil sa labis na pangungutang ng estado at ng mga
taong itinulak sa pamimili ng mga bahay at sa konsumerismo. Nasadlak ang US sa mga
kumunoy ng gera sa Iraq at Afghanistan. Lumaganap sa daigdig ang pakikibaka ng mga
mamamayan sa imperyalismo at reaksyon.
Malubhang apektado ang Pilipinas ng mga patakaran ng US. Sa ilalim ng patakarang
neoliberal na globalisasyon, lalong nasira ang ekonomiya ng Pilipinas. Bagsak ang produksyong
agrikultural at industriyal para sa pambansang pangangailangan. Lalong lumaki ang mga depisit
sa badyet at sa kalakalan.
Sa panlabas na anyo, malaki ang halaga ng tinaguriang "manupakturang panluwas" pero
kaunti ang neto kung ibawas ang malaking halaga ng inangkat na sangkap. Kahit na malaki
ang perang iniuuwi ng overseas contract workers, hindi nito kayang takpan ang mga depisit
at sagkaan ang palalang pagkabangkarote ng ekonomiya.
Para maipagkaila ang pagkabangkarote at mapalitaw na lumalaki ang ekonomiya, nangungutang
nang nangungutang ang regimeng Arroyo mula sa loob at labas ng bansa. Ginagamit ang
nautang na pambayad sa interes at bahagi ng prinsipal ng dating mga utang at panggastos
para ipagpatuloy ang bulagsak na konsumo ng mga naghaharing-uri , ang korupsyon, ang
militarisasyon at ang iba pang kontra-produktibong aktibidades. Dambuhalang lumalaki ang
utang ng Pilipinas taun-taon. Pero ito ay may hantungan.
Dahil sa ginigipit na ng krisis sa pinansya ang ekonomiya ng US mismo, humihigpit ang
pagpapautang ng mga dayuhang bangko sa rehimeng Arroyo. At lalo itongnagpipilit na
mangolekta ng buwis mula sa masang Pilipino. Lalong malalantad ang matinding pagkabangkarote
at krisis ng ekonomiya. Sa takot na mawalan ng kapangyarihan at sa kagustuhang supilin ang
masa at oposisyon, lalong gumagamit ang rehimen ng dahas at lalong lumalaganap ang paglabag
sa mga karapatang tao.
Lalong sumasakay ang rehimeng Arroyo sa patakarang US sa global na terorismo. Lalong
bumabagsik ang kalupitan ng rehimen sa ilalim ng Oplan Bantay Laya II. Sa pagnanais na
makakuha sa US ng tulong na pinansyal at militar, lalong pinapayagan ng rehimen ang panghihimasok
ng mga pwersang militar ng US sa ating bayan. May tuwirang kinalaman ang imperyalismong
Amerikano sa terorismo ng estado sa Pilipinas.
Lalong naghihirap ang sambayanang Pilipino dahil sa ibayong pagsasamantala at pang-aapi.
Subalit dahil na rin dito,um iigting ang ibat ibang porma ng pakikibaka, Tumitindi ang
pampulitikang krisis ng naghaharing sistema. Nagiging mas maigting at marahas ang mga
hidwaan at labanan ng mga reaksyonaryong pwersa. Lalong sumusulak ang poot ng mga
mamamayan sa buong kapuluan laban sa garapal na pagkapapet, korupsyon, kasinungalingan
at kalupitan ng rehimeng Arroyo.
Maasahan natin na sa darating na taon iigting ang krisis ng naghaharing sistema at ibayong
lalaki at titindi ang hangad ng sambayanang Pilipino na patalsikin ang rehimeng Arroyo at
ibagsak ang naghaharing sistema. Sa ganitong tunguhin ng mga pangyayari, dapat itakda
ng Anakbayan ang mga tungkuling magpalakas at gampanan ang makabuluhang papel sa
mga darating na labanan
Kailangang paghusayan ninyo ang paghihimok, pag-oorganisa at pagpapakilos sa kabataan
para ipaglaban ang kamilang mga karapatan at interes. Sa gayon, matitipon ninyo ang
pinakamalaking bahagi ng mamamayan na pinakabukas ang isipan at damdamin, pinakamasigla
at pinakamalakas ang loob para sa rebolusyonaryong pagbabago.
Kayang itaguyod at ipaglaban ng kabataan hindi lamang ang kanilang sektoral na mga karapatan
at interes kundi pati ang karapatan at interes ng sambayanang Pilipino. Hindi matatag na
makakasulong ang pakikibaka ng kabataan kapag hindi sila kasabay at kalahok sa pakikibaka
ng sambayanang Pilipino para sa pambansa at panlipunang pagpapalaya.
Nasa lahat ng mga uri at saray ang kabataan. Maitutulak ng kabataang manggagawa at
magsasaka ang pagsulong ng pakikibaka sa hanay ng mga uring anakpawis. Gayundin ang
magagawa ng mga kabataan sa mga panggitnang saray. Malaking bentahe ng Anakbayan
ang pagiging komprehensibong organisasyon ng kabataan para tumulong sa pagpapalaganap
ng linyang pambansa demokratiko, sa pagpapakilos sa malawak na masa at sa pagbubuo ng
alyansa ng mga patriyotiko at progresibong pwersa.
Mabuhay ang Anakbayan!
Mabuhay ang kabataang Pilipino!
Patalsikin ang rehimeng US-Arroyo!
Isulong ang kilusang pambansa demokratiko!
Mabuhay ang sambayanang Pilipino!
|
|